ном кæнын

Пехуымпариуæг кæнын кæй уарзы, уый бафиппайдтон, мæ ном кæй фæзæгъы, мынæг хъæлæсæй кæй дзуры, уый дæр ацахстон. – Я уже заметил, что он любит пророчествовать, называть меня по имени и говорить глухим голосом. (Жан-Поль Сартр, Стена. Тæлмацгæнæг – Хъодзаты Æ.)

кадыл мæлын – перен. желать, жаждать сливы, почета

Уыйхыгъд чысыл нациты æвзæгтыл уынгæджы бон акодта: уыцы æнæхайыры «общность» фæлдисынæн сæ æрмæг хъуыдис æмæ бæстæйы адæмты, æппæты фыццаг чысыл нациты, хъуамæ нывондæн æрхастаиккой. – Зато языки малых наций попали в затруднительное положение: для создания этой злополучной «общности» (т.е. «новой исторической общности – советского народа») им нужен был материал, и народы страны, прежде всего малые народы, должны были быть принесены в жертву. (Хъодзаты Æ., «Мах дуг», 2007, №1)

Уыйхыгъд хи стауын æмæ кæрæдзи æфхæрынмæ, стæй æрыгоны размæ цæлхдуртæ æвæрынмæ хорз арæхсынц дохтыртæн сæ фылдæр. – Вместо этого, большинство врачей умудряются оскорблять друг друга и ставить препоны молодым. (Цгъойты Х., «Мах дуг», 2004, №9)

Кæрæдзийы къухтæй скъæфæгау кодтам æмæ зыдæй кастыстæм æмдзæвгæты къаннæг æмбырдгонд, «Фараст барæджы», зæгъгæ, ахæм сæргондимæ, йæ автор – Хаджеты Таймураз. Авторы ном не ’ппæтæн дæр æнæзонгæ уыд, никуы йын федтам йæхи дæр, фæлæ нын уыйхыгъд йе ’мдзæвгæтæ та тырысайау систы. – Мы вырывали друг у друга из рук и жадно читали маленький сборник стихов под названием «Девять всадников», его автор – Таймураз Хаджеты. Не всем из нас было знакомо имя автора, никогда мы не видели его самого, но зато стихи поэта стали для нас чем-то вроде знамени. (Косты Л., Æрдхæрæны зарæг)

фыд æвзаг хох халы – погов. злой язык разрушает горы

Йæ галиу къухы æнгуылдзтæй иуыл æрттывдтытæ калдта сыгъзæрин къухдарæн. – На одном из пальцев его левой руки сверкал золотой перстень. (Санаты У., Тугвæндаг)

Уæд фыд йæ амонæн æнгуылдз дурынмæ бадардта, стæй фынджы сæрты бадзырдта Гандземæ. – Тогда отец протянул указательный палец в сторону кувшина и через стол обратился к Ганзе. (Хуыгаты С., Гандзейы чиныг)